Opole należy do grona najstarszych miast w Polsce. Jednym z jego najcenniejszych zabytków jest franciszkański, gotycki kościół Świętej Trójcy, zbudowany w XIV wieku. Kryje on w sobie wyjątkowe skarby kultury.
W VIII wieku Opole było słowiańską osadą, z której później rozwinęło się miasto leżące na styku kilku kultur: polskiej, czesko-morawskiej i niemieckiej. Po raz pierwszy jako miasto lokowane było najprawdopodobniej na prawie flamandzkim, między rokiem 1211 a 1217, stając się stolicą księstwa opolskiego. Po raz drugi miasto lokowano na prawie średzkim, w 1327 roku.
Pierwsi franciszkanie przybyli na ziemie polskie już w latach 30-tych XIII wieku, zakładając pierwsze klasztory we Wrocławiu (1236) i Krakowie (1237). Opole było trzecim miastem, w którym franciszkanie założyli klasztor. Było to przed rokiem 1241, najprawdopodobniej w roku 1238. Jednak fundacja ta została zniszczona podczas najazdu tatarskiego. Z inicjatywy książąt opolskich klasztor fundowano po raz drugi, w roku 1248.
Warto wspomnieć, że już pod koniec XIII wieku na ziemiach śląskich istniało 20 klasztorów franciszkańskich, fundowanych przez miejscowych książąt, którzy najczęściej kościoły franciszkańskie obierali na swoje rodowe nekropolie.
W połowie XIII wieku rozpoczęto w Opolu budowę murowanego klasztoru i kościoła franciszkańskiego, jednak budowle te zniszczył pożar w roku 1307. Dwa lata później podjęto dzieło odbudowy tych obiektów. Konstrukcja dzisiejszego kościoła zachowała wiele elementów z tej gotyckiej budowli, mimo licznych przekształceń spowodowanych zniszczeniami wojny 30-letniej, pożarami (1615, 1682, 1739), sekularyzacją klasztoru (1810) oraz bombardowaniami w czasie II wojny światowej.
Comments