Zespół:dworski, XVIII-XIX w.
Obiekt:dwór, nr rej.: 437 z 10.12.1963
Park:nr rej.: A-892 z 6.11.1980
Przepiękny obiekt doprowadzony po wojnie do opłakanego stanu był wykorzystywany na biura, stołówkę i mieszkania pracownicze PGR a następnie przeszedł w posiadanie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa (dzisiejsza Agencja Nieruchomości Rolnych). Przekazany gminie Świerzno na własność kilkukrotnie był wystawiany na przetarg. Sprzedany przez gminę w 2010 roku. Obecnie znajduje się w prywatnych rękach a jego degradacja postępuje.
Dwór składa się z parterowego budynku z 1772 roku zbudowanego w konstrukcji ryglowej, krytego dachem dwuspadowym. W 1859 roku budynek został wzbogacony pseudobarokowym ryzalitem frontowym. W 1885 roku do dworu zostało dobudowane skrzydło południowe w formie dwukondygnacyjnego budynku z neogotycką wieżą i neorenesansowym ryzalitem. W sąsiedztwie znajduje się zapuszczony park dworski o powierzchni 4,7ha, z XVIII wieku, ze stawem, przechodzący w las.
– Około 2000 r. rozebrano i skradziono w nieznanych okolicznościach, znajdujący się w reprezentacyjnej sali dworu, na parterze, wysoki na blisko cztery metry, neobarokowy piec kaflowy z ozdobną, żeliwną kratą kominkową zamykającą palenisko.
Niestety skradziona została także 1,5 metrowa rzeźba kobiety z dzbanem, która wieńczyła fontannę przed pałacem.
Pierwsza historyczna wzmianka o miejscowości pochodzi z 1373 roku kiedy stanowiła lenno Henryka von Ostena. W 1392 roku połowa wsi należała do rodziny von Steinwehrów. W 1594 roku właścicielem części miejscowości był rycerz von Knuth. W 1642 roku część wsi kupiła rodzina von Plötz. W 1753 roku ich część wsi kupił Joachim Henryk von Steinwehr (rodzina von Steinwehrów była już w posiadaniu części ziem). W latach pięćdziesiątych XVIII wieku właścicielem części wsi został mieszczanin Boguslaw von Elbe. W 1782 roku w związku z małżeństwem B. Elbe i Doroty Luizy von Lepel (spokrewnionej z rodziną von Steinwehrów) doszło we wsi do połączenia majątków w jedną całość.
W 1805 roku cesarz wyraził zgodę na dziedziczenie majątku przez Jana Ernesta von Elbe, który jako syn mieszczanina nie miał do tego prawa. Po śmierci Jana Ernesta von Elbe w 1818 roku, nowym właścicielem za cenę 3000 talarów, został jego brat Franciszek Boguslaw Elbe. Przez następne kilkadziesiąt lat dochodziło do sporów rodzinnych na tle majątkowym. W 1884 roku rodzina von Elbe została nobilitowana. W rękach tej rodziny majątek pozostał do końca II wojny światowej.
Pomimo, iż Zachodniopomorski Konserwator Zabytków zachęcała gminę Świerzno w 2010 roku do ratowania nieruchomości i starania się o dofinansowanie z Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, ówczesny Wójt nie zdecydował się na to posunięcie. Na przeszkodzie stanęły finanse. Mówiło się, iż szacunkowo remont może pochłonąć kilka milionów złotych. Info z kamienskie.info
Galeria lipiec 2016
Comments