Neogotycki pałac oraz zabudowania folwarczne, wśród których wyróżnia się wpisany do rejestru zabytków dwukondygnacyjny drewniany spichrz lata swojej świetności mają już dawno za sobą. Obecnie, choć zabytkowe, są niezagospodarowaną ruiną.
Opis
XIX-wieczny neogotycki pałac powstał staraniem Jadwigi Zofii von Drechsler, która w 1792 r. w swoim testamencie zapisała środki przeznaczone na budowę pałacu. Został on wzniesiony na początku XIX w. i gruntownie przebudowany w 1919 r. Dziewięcioosiową frontową elewację zdobi attyka, która jest wsparta na czterech kolumnach. Wokół pałacu znajdują się zabudowania folwarczne, takie jak neobarokowa kuźnia i stajnie z początku XX w., gorzelnia, młyn i spichrz. Ten ostatni, drewniany pochodzi z 1815 r. i nakryty jest mansardowym dachem. Na podwórzu folwarcznym stoi wieżyczka z zegarem. Na tarczy w miejsce godzin zostały wypisane litery reguły św. Benedykta: /„ora et labora – Bete u. Arbeite” (módl się i pracuj).
Zabytkowe obiekty nie są otoczone ogrodzeniem ani zabezpieczone przed wejściem. Podlegają w związku z tym coraz większej dewastacji. Za wyjątkiem korytarzy stropy wewnątrz pałacu od lat są zawalone. W 2010 r. zawaliły się sklepienia piwnic, część balkonu podtrzymywanego przez kolumny oraz przybudówka w bocznej elewacji.
Ruiny pałacu znajdują się w parku krajobrazowym, w którym podziwiać można unikatowe okazy drzewostanu, takie jak: buk czerwonolistny, kasztan jadalny i platan klonolistny. W parku znajduje się również XIX-wieczna klasycystyczna kaplica, pełniąca funkcję mauzoleum dawnych właścicieli, niestety również zdewastowana.
Data lub czas powstania : XIX w.
Pałac oraz zabudowania folwarczne powstały na początku XIX w. Materiał budowlany Obiekt murowany.
Historia
Pierwsza wzmianka historyczna o Strzybniku pochodzi z 1305 r. Od 1319 r. majątek należał do dominikanek z Raciborza. W 1496 r. miejscowość kupił Jerzy Szilhan z Otmętu. Następnie w latach 1523–1658 należała ona do rodziny von Reiswitz. W 1660 r. wioskę nabył starosta powiatu raciborskiego Ferdynand Leopold von Oppersdorff (1628–1677). Jego syn Jan Bernard (1653–1726) w 1681 r. sprzedał Strzybnik Gotfrydowi Bernardowi Schalscha von Ehrenfeld, po którym miejscowość odziedziczył Jan Jerzy Schalscha von Ehrenfeld. Następnie w latach 1723–1748 i 1765–1774 majątek należał do rodziny von Adlersfeld. Pomiędzy 1748 a 1765 r. właścicielami Strzybnika byli Lichnowscy. W 1774 r. od Adlersfeldów miejscowość odkupiła rodzina von Drechsler.
Jadwiga Zofia von Drechsler, spokrewniona z Johannem Gottliebem, właścicielem Sławikowa w latach 1761–1772, w testamencie z 1792 r. zapisała środki przeznaczone na budowę pałacu, który przetrwał do czasów współczesnych. W tym samym roku majątek przeszedł w ręce rodziny von Kloch. W 1793 r. Joachim Bogumił Fryderyk von Eickstedt ożenił się z Jadwigą Luizą Wilhelminą von Kloch. Trudno powiedzieć, czy dobra w Strzybniku wykupił od rodziny małżonki czy też otrzymał je w posagu. Prawdopodobnie na początku XIX w. wybudował on klasycystyczny pałac, którego ruiny można oglądać po dziś dzień. Joachim von Eickstedt zmarły w 1833 r. pozostawił trzech synów: Fryderyka Leopolda, Ernsta Erdmanna i Adalberta. Najstarszy z nich Fryderyk Leopold odziedziczył dobra w Strzybniku. Jego młodsi bracia zapewne dostali odszkodowanie pieniężne, Ernst Erdmann już w 1831 r. kupił majątek w Sławikowie i założył osobną linię rodu. Po śmierci Fryderyka Leopolda posiadłość otrzymał jego syn Hugo Julius. Pod koniec XIX w. Helena von Eikstedt wniosła majątek w posagu nieznanemu z imienia przedstawicielowi rodziny von Bischoffshausen. W księgach adresowych z 1905 i 1921 r. jako właścicielka dóbr podana została Helena von Bischoffshausen. Natomiast książka adresowa z 1937 r. jako właściciela majątków Strzybnik i Wysoka wymienia Fritza von Bischoffshausen-Eickstedt, zapewne jej syna. Fritz von Bischoffshausen-Eickstedt opuścił pałac w Strzybniku w 1944 r.
W czasach Polski Ludowej posiadłość została znacjonalizowana i oddana pod zarząd Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Pałac odnowiony w 1961 r., został doprowadzony do ruiny w latach 90. XX w. po upadku PGR-u. Na początku XXI dawna rezydencja znalazła nabywcę. Nowy właściciel jednak nie zrobił nic w kierunku jej odbudowania. Forma ochrony prawnej Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest drewniany spichrz dworski, który stanowi element otaczających pałac zbudowań folwarcznych (nr rej. 1820/66 z 1810/1966).
Dostępność -- Pałac w Strzybniku nie jest udostępniony. Jego stan techniczny pozwala jedynie na jego oglądanie z zewnątrz. info z : http://m.peuk.fiiz.pl/
Edit : 29 lipiec 2017 obiekt nadaje się do rozbiórki
Galeria czerwiec 2011
lipiec 2017
30 maj 2020
Comments