H I S T O R I A
Według powszechnej opinii wieś Rogów (daw. Rogau) w czasach piastowskich należała do rycerskiego zakonu templariuszy, którzy mieli zbudować tutaj zamek połączony podziemnymi tunelami z warowniami w Krapkowicach i położonym na drugim brzegu Odry Otmęcie. Informacje o rzekomych korytarzach można oczywiście włożyć między bajki, nie ma także żadnych dokumentów potwierdzających funkcjonowanie w tym miejscu zakonnej komandorii, wiadomo natomiast, że w 1305r. miejscowość stanowiła własność czynszową biskupstwa wrocławskiego, zaś w połowie XIVw. należała do rycerzy: Cunado de Rogow (1339) i Werconisa de Rogau (1351). W zachowanym akcie kupna-sprzedaży z roku 1393, wymieniającym nowych właścicieli Rogowa - braci Jana i Adama Bess, istnieje wzmianka o jakieś budowli obronnej, jest ona jednak lakoniczna. Około 1490 roku gospodarzami tejże tajemniczej warowni zostali hrabiowie Rogoysky z Rogoźnika na Morawach.
Zamek nowożytny w formie zbliżonej do współczesnej zbudowany został pod koniec XVI wieku lub dopiero około roku 1620 z fundacji wspomnianych już Rogoyskich. Wzniesiono wtedy dwa renesansowe skrzydła mieszkalne wraz z narożną basztą, dostawione do istniejącej wcześniej prostokątnej wieży. Dekoracyjne krużganki na dziedzińcu powstały w okresie późniejszym. W 1612, po śmierci ostatniego z rodu Stefana Rogoysky, majątek przeszedł na własność rodziny Wrbsky. Służył jej przez blisko sto pięćdziesiąt lat, w końcu jednak niewłaściwie gospodarowany, zaniedbany i zadłużony sprzedany został w 1757 roku na licytacji hrabiemu Henrykowi Adolfowi von Roedern z Krapkowic. Kilka lat później Henryk zmarł, a jego spadkobiercy szybko pozbyli się przybytku, odsprzedając go hrabiemu Karolowi Wilhelmowi von Haugwitz, przedstawicielowi rodu, który gospodarował w Rogowie i sąsiednich włościach aż do końca II wojny światowej przekształcając podupadły zamek w reprezentacyjną siedzibę szlachecką. Syn Karola, Henryk Kurt von Haugwitz, z inklinacji mason, z zawodu zaś premier Prus, rozbudował ją dostawiając do dotychczasowej zabudowy klasycystyczne skrzydło północne, założył też modny na owe czasy krajobrazowy park w stylu angielskim. Po śmierci ostatniego niemieckiego właściciela Heinricha von Haugwitz (zm. 1932) Rogów należał jeszcze do przedstawicieli duńskiej linii rodu służąc im sporadycznie jako letnia rezydencja wypoczynkowa, natomiast po 1945 roku przeszedł na własność państwa, pełniąc początkowo funkcję przedszkola, następnie magazynu zboża przy miejscowym PGR-rze, co naturalnie doprowadziło go do ruiny. W 1965 zabytek przekazany został Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Opolu i po trwającej przeszło 10 lat odbudowie został oddany do użytku jako filia tejże z cennymi starodrukami i zbiorami specjalnymi.
S T A N - O B E C N Y
Operujący jako filia biblioteki opolskiej gmach gromadzi obszerną kolekcję dawnych rękopisów, druków, map, listów oraz grafik, m.in. wydanej w 1625 "Kroniki Śląskiej" Jakuba Schickfusa, mapy drzeworytowej Śląska z roku 1545, czy listu lorda Georga Byrona adresowanego do hrabiego Haugwitza. We wnętrzach zamku urządzono wystawę ukazującą rozwój książki: od papirusu poprzez tabliczki gliniane do księgi z XVIII wieku. Znajduje się tutaj także ekspozycja archeologiczna prezentująca średniowieczne skorupy, groty strzał i elementy wystroju wnętrz. Obok funkcji kulturalnych Rogów pełni również rolę ośrodka o charakterze konferencyjno-biznesowym z hotelem w przystępnych - jak na tego typu obiekt - cenach. Pięknie odrestaurowany, pomalowany na wyrazisty żółty kolor gmach kontrastuje z położonym po sąsiedzku malowniczym parkiem, w którym spotkać można wiele rzadkich w Polsce gatunków drzew, m.in.: miłorząb japoński i tulipanowca. Podczas mojego pobytu latem 2006 w Rogowie Opolskim trwały intensywne prace remontowe przy dachu i murach, co skutecznie unicestwiło atmosferę tego na co dzień ustronnego zakątka i pozbawiło mnie złudzeń, kiedy nadszedł czas na wykonanie zdjęć.
Zamek w Rogowie Opolskim
udostępniony do zwiedzania w godz. 9.00-16.00
tel. kontakt. (077) 454 22 07, 454 02 23, 467 21 08
D O J A Z D
Rogów Opolski położony jest kilka kilometrów na północ od Krapkowic, przy lewym brzegu Odry, nieco na południe od autostrady A4. Dojazd z Krapkowic komunikacją PKS. Będąc we wsi należy poszukać wzrokiem rozległego skupiska drzew, zameczek bowiem - jak już wspomniałem - stoi w sąsiedztwie parku i niewielkiego lasu. Pod zamkiem parking dla zmotoryzowanych.
Comments