top of page
  • Zdjęcie autoraurbex_pl

Sławików



Eklektyczny pałac powstał prawdopodobnie w II poł. XIX w. W niektórych pomieszczeniach przetrwały resztki ozdobnych detali, głowice kolumn, ślady malowideł na ścianach, nisze na rzeźby i oryginalne futryny, ale obecnie jest to ruina.



Opis

Neoklasycystyczny pałac rodziny von Eickstedt wybudowany został przed 1865 r. Murowany, z cegły, pierwotnie potynkowany, z boniowaniem wykonanym w przyziemiu. Wzniesiony został na planie prostokąta z centralnie umieszczonymi ryzalitami w dłuższych elewacjach. Obiekt posiada trzy kondygnacje i jest częściowo podpiwniczony. Pokrywał go płaski dach, po którym obecnie nie ma już niestety śladu. Fasada pałacu (czyli jego wschodnia elewacja) jest dziewiętnastoosiowa, z pięcioosiowym ryzalitem na osi, zamknięta w narożach czworobocznymi wieżami, wciągniętymi w obręb korpusu. Elewacja ogrodowa (zachodnia) powtarza układ fasady wschodniej, od której odróżniają ją jedynie cylindryczne wieżyczki na narożach. Cechą unikatową architektury pałacu jest jej oparcie na motywach greckich i włoskich. Jeżeli chodzi o wnętrze zabytkowego obiektu, w niektórych pomieszczeniach zachowały się jeszcze resztki ozdobnych detali, ślady malowideł oraz sklepienia piwnic i część kolebkowych i kolebkowo-krzyżowych sklepień parteru. Więcej natomiast niż ozdób można tutaj znaleźć śladów po wojennych pociskach.


Obiekt znajduje się w otoczeniu zabytkowego parku, w którym zachowało się do dnia dzisiejszego pochodzące z XIX w. mauzoleum rodziny von Eickstedt. Pomiędzy starymi drzewami można również dojrzeć pozostałości XIX-wiecznej oranżerii ogrodowej.

Niegdyś piękny pałac, dzisiaj znajduje się w stanie zupełnej ruiny.

Zespół pałacowy w Sławikowie powstał w II poł. XIX w.



Historia

Sławików należy do najstarszych miejscowości ziemi raciborskiej. Jego nazwa była już wzmiankowana w 1223 r. przy okazji poświęcenia kościoła pw. św. Jerzego. Możliwe jednak, że osada istniała już w X w., kiedy to prawdopodobnie powstała pierwotna kapliczka ku czci patrona tutejszej parafii. W swojej wielowiekowej historii miejscowość wielokrotnie zmieniała właścicieli. Od 1223 r. do 1316 r. była w posiadaniu Piotra, właściciela Petersdorfu, obecnie Sobiszowic. Od 1316 r. do 1451 r. Sławików należał do rodu Siegroth i Slawikau. W latach 1451–1530 władali nim Mikołaj von Holy i jego syn Władysław. W 1531 r. dobra sławikowskie kupił Mikołaj Burian von Scheliha. W 1551 r. odkupiła je rodzina von Wraminsky – Wramin. W 1582 r. majątek Sławików zakupił rycerz Maciej Nob. W latach 1595–1625 należał on do barona Jerzego von Oppersdorffa i jego syna Friedricha. Kolejnymi właścicielami byli: Henryk Stolz von Simsdorf, hrabia Jan Bernard von Praschma, baron Silvius Erdmann von Trach, Fryderyk Grzegorz von Lautensac, Johann Gottlieb von Drechsler, rodzina von Ingersleben oraz rodzina słynnego romantycznego niemieckiego poety Josepha von Eichendorffa. To właśnie od niej dobra sławikowskie zakupił w 1831 r. baron Ernst von Eickstedt. I to za jego czasów wniesiony został nowy kościół pw. św. Jerzego. Przed swoją śmiercią, polecił on swojemu bratu Adalbertowi von Eickstedt sporządzić plany budowy pałacu. Rodzina von Eickstedt (po Adalbercie rządzili jeszcze Guido i Rudolf Karol) była lubiana i szanowana we wsi. W ich majątkach pracowała miejscowa ludność. Opuściła Sławików w 1945 r. przed nadejściem Rosjan


Wzniesiony przez rodzinę von Eickstedt pałac znajdował się w jej posiadaniu aż do 1945 r. W czasie działań wojennych budowla doznała wielu zniszczeń. Po wojnie, podobnie jak wiele majątków ziemskich, przeszedł na własność Skarbu Państwa i była zarządzana przez gospodarstwo rolne, które doprowadziło piękną niegdyś budowlę do całkowitej ruiny.


Forma ochrony prawnej

Zespół pałacowy, w skład którego wchodzi pałac i otaczający go park, jest wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków pod nr rej. 746/64 z 24.03.1964 r.


Galeria marzec 2010


maj 2010


wrzesień 2010


czerwiec 2011



marzec 2014


marzec 2016


październik 2017






68 wyświetleń0 komentarzy

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

コメント


bottom of page