Pałac jest budowlą dwukondygnacyjną o zwartej bryle, opartej na rzucie prostokąta, nakrytej dachem masandrowym. Stylistycznie wykazuje cechy późnego baroku z widocznymi wpływami klasycyzmu. Również we wnętrzach zachowały się formy barokowe, neobarokowe i klasycystyczne. Budynek osadzony na kamiennych fundamentach posiada niewysoki, również kamienny cokół, jedynie otwory okienne piwnic obramowane są cegłą. Ściany wykonane z cegły ceramicznej. Do wnętrza budynku prowadzą dwa symetryczne wejścia w centrum elewacji długich oraz wtórne wejście z elewacji wschodniej. Fasada północna dziewięcioosiowa wyróżniona trzema ryzalitami pozornymi, z których boczne zawierają dwuosiowy układ okien, a środkowy jednoosiowy z wejściem w parterze. Elewacja południowa, ogrodowa jest siedmioosiowa z jednym trzyosiowym pseudoryzalitem. Na narożnikach budynku występuje boniowanie. Elewacje w podziałach poziomych akcentowane są prostymi gzymsami międzykondygnacyjnym i koronującym. Wysokie, prostokątne okna, skrzynkowe, czteroskrzydłowe, dzielone są ślemionami i szczeblinami na 10 pól.
Drzwi frontowe, wtórne są dwuskrzydłowe, ramowo-płycinowe o prostym nadprożu. Wnętrze rozplanowane zostało dwutraktowo, o asymetrycznym układzie pomieszczeń. Wyróżniają się tu ogrodowy salon kominkowy na parterze i sala balowa o bogatej dekoracji stropu na II kondygnacji. Wśród dekoracji wnętrz do najbogatszych należą stiukowe sztukaterie stropów I i II kondygnacji oraz dwa kominki z barokowymi nadstawami o ornamentach akantowych, kwiatowych, z elementami w postaci konch czy pilastrów.
W okresie powojennym pałac zajmowało początkowo wojsko radzieckie i polskie. Od 1950 r. weszło w skład PGR, a od lat 90. XX wieku należy do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. W tym czasie nie prowadzono w budynku większych prac remontowych, jedynie w latach 50. XX wieku pomalowano wnętrza, wymieniono część stolarki okiennej i dokonano nieznacznej korekty układu pomieszczeń. Od wielu lat budynek stoi opuszczony i niszczeje. Degradacja pałacu widoczna jest zarówno na zewnątrz (niszczejące okna, drzwi, tynki, dach), jak i wewnątrz (zarwane stropy, spękania ścian obwodowych, uszkodzenia dekoracji stiukowych czy coraz słabsza więźba dachowa). W 2007 roku przeprowadzono prace remontowe, zabezpieczające dach.
Źródło: "Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego" ,zdj 2015
Comments