Fort Prusy można już zwiedzać po wcześniejszym kontakcie telefonicznym:
694 228 155; 694 555 768
Po obiekcie, oprowadzać będzie - Stowarzyszenie "Harmonia w Chaosie".
Lokalizacja Dojazd ul. Obrońców Tobruku.
Fort wzniesiony na wzgórzach na północnym brzegu Nysy Kłodzkiej, zabezpieczał tereny, z których można było prowadzić ostrzał miasta. Historia Zbudowany w latach 1743 - 45. Napis na zworniku nad wejściem do pomieszczenia studni na dziedzińcu "FR Anno 30 I 44" dotyczy ukończenia budowy gdyż pełną sprawność obronną fort uzyskał dopiero po zakończeniu robót w następnym roku.
W latach 1771 - 76 dokonano rozbudowy systemu chodników przeciwminowych, a w latach 1771 - 74 wzniesiono trzy flesze. Różne prace przy obwałowaniach prowadzono w latach 1864 - 67, a w latach 1872 i 1888 dokonano przebudowy stoków bojowych. Fort służył w latach 1859 - 69 jako koszary i w części więzienie, a od 1914 r. jako magazyn sprzętu wojskowego.
Fort wzniesiony na wzgórzach lewego brzegu rzeki, zabezpieczał tereny, z których był dogodny obstrzał miasta, później objęte dalszymi fortyfikacjami. Opis Główne obwałowania fortu założone zostały na narysie kleszczowym pięcioramiennej gwiazdy, wewnątrz których wznosił się pięciobok 2-kondygnacyjnych kazamatów, osłoniętych od zewnątrz i góry nasypem ziemnym, ze studnią w budynku na środku dziedzińca. Otoczone suchą fosą główną pięć kleszczy fortu (na osi pięciu boków kazamatów koszarowych osłaniało pięć rawelinów: trzy o narysie bastionowym typu moguncko - wurzburskiego:
Pomorze, Halberstadt i Marchia) i dwóch o narysie kleszczowym: Westfalia i Magdeburg. Pięć ostrzy fortu ze wznoszącymi się na nich kawalerami ziemnymi osłaniało pięć przeciwstraży, razem z rawelinami tworzących ciągłe pasmo obwałowań zewnętrznych z przerwą jedynie przy bramie wjazdowej. Od strony północnej przy osi V-go ostrza gwiazdy oraz rawelinów Marchia i Pomorze, usytuowano trzy flesze (Le Grand, Lefevre, Diericke) w rozległej suchej fosie. Nad przeciwskarpą fosy zewnętrznej znajduje się droga ukryta z placami broni (połączonymi z fosą krytymi schodami) i redanami, rozbudowana od strony północno - wschodniej szeroko, ze schronami i powiększonymi placami broni o zaokrąglonych narysach.
Cztery boki pięciobocznego założenia (oprócz boku południowo - wschodniego od strony osłoniętego obwałowaniami Radoszyna) zostały zabezpieczone systemem chodników przeciwminowych, szczególnie rozbudowanych od strony trzech flesz. Wejścia do chodników prowadzą z fosy głównej poprzez raweliny i przeciwstraże, pod dnem fosy zewnętrznej, pod fleszami lub wprost pod przedstok, tworząc typowe ślepe rozgałęzienia. Skarpy i przeciwskarpy murowane z cegły i kamienia, a mury kazamatów, kaponiery ceglane z ziemnymi nasypami wałów. Wjazd zewnętrzny prowadził z placu broni (wewnętrznego od strony Radoszyna) i przeciwskarpy dnem fosy między rawelinem Halberstadt i przeciwstrażą V do bramy. Wał kleszcza między IV i V ostrzałem wału głównego zastąpiono murem ceglanym z dwiema bramami wjazdowymi z kaponierą pośrodku. Dalej poterną, bramą pod trzonem koszarowym na dziedziniec, skąd dwie boczne poterny prowadziły na wały główne. Wewnątrz fortu, oprócz studni głównej na dziedzińcu (o głębokości 25 - 32 m) znajdowały się jeszcze dwie: za szyją rawelinu Pomorze i przed prawym licem Ostra I. Już za wjazdem zewnętrznym, przed bramą, w początkach XX w. wzniesiono monumentalną wieżę - pomnik, niszcząc w niewielkim stopniu przyległe nasypy ziemne.
Info z : http://www.twierdzanysa.com/
Comments