Lubniewice „Nowy Zamek”

Na północno-wschodnim brzegu jeziora Lubiąż, na zachód od trasy do Gorzowa Wlkp. usytuowano drugi pałac w Lubniewicach. Położony w obrębie założenia parkowego, posia­da od północy tzw. dziedziniec honorowy, natomiast od strony jeziora rozległy taras uroz­maicony różnorodną, dekoracyjną roślinnością. Z tarasu, schodami prowadziła trasa wi­dokowa do ozdobionej herbem studni na brzegu jeziora. Do założenia pałacowo-parkowe­go prowadzą wjazdy: od wschodu przez murowaną bramę z kordegardą i od północy uli­cą Zamkową. Do dziś istnieje połączenie obu rezydencji – „Nowego” i „Starego Zamku” przez drewniany most, przecinający zatokę jeziora. Kompozycja parku wyróżnia się nie tyl­ko licznymi, utwardzonymi ścieżkami spacerowymi, ale również elementami małej archi­tektury i interesującym drzewostanem. Oprócz gatunków rodzimych, takich jak: dąb, aka­cja, klon, sosna i kasztanowiec występują tu również: dąb burgundzki, piramidalny, pereł­kowiec japoński, klęk, jodła balsamiczna i grab dębolistny – pomnik przyrody.

Na początku XX wieku spadkobiercą i nowym właścicielem rozległych majątków w

Lub­niewicach, Gliśnie i Kiełpinie został Carl Friedrich Ernst Edward von Waldow-Reitzenste­in, który postanowił wybudować nową rezydencję po północnej stronie zatoki jeziora Lu­biąż. Pałac, zwany dziś „Nowym Zamkiem” zaprojektowany został przez berlińskich archi­tektów A. Dinklage, E. Paulusa i O. Lilloe, i powstał w latach 1909-1911.

Neorenesansowy pałac, stanowiący nowoczesną rezydencję, założony został na rzucie

zbli­żonym do litery „L”, którego dwa skrzydła połączone są kwadratową w rzucie, wysoką wie­żą. Jest to budowla dwukondygnacyjna z poddaszem mieszkalnym, całkowicie podpiwni­czona, nakryta wysokim dwuspadowym dachem z licznymi facjatkami. Fundamenty i wy­soki cokół wykonane z nieregularnych ciosów kamiennych. Bryła silnie rozczłonkowana z licznymi ryzalitami, które kryte są odrębnymi, różnorodnymi dachami (dwuspadowymi, namiotowymi, hełmami stożkowatym i cebulastym), natomiast wieża hełmem brogowym. Front budynku mieści się od strony północno-wschodniej. Znajduje się tu wejście głów­ne do budynku w ryzalicie dwukondygnacyjnym z neorenesansowym portalem, zwień­czonym tarczą herbową rodu von Waldow i datą „1909”. Po wschodniej stronie wejścia wkomponowano wieżę klatki schodowej, osiągającą wysokość budynku pałacu. Przy wej­ściu, w skrzydle zachodnim umieszczono w parterze podcień, wsparty na czterech kolum­nach doryckich i łukach arkadowych, nad którym znajduje się taras. Podcień z trzema ko­lumnami znajduje się również u podstawy wieży w elewacji południowej. Elewacje szczy­towe wieńczą neorenesansowe woluty. Wnętrze rozplanowano w układzie dwutraktowym w skrzydle zachodnim oraz dwuipółtraktowym z wewnętrznym korytarzem we wschod­nim. W skrzydle zachodnim mieszczą się trzy jadalnie z ozdobnymi sztukateriami i boaze­rią, w zachodnim – biblioteka, sala myśliwska i czytelnia o bogatym wystroju z kominka­mi, piecami i antycznymi meblami oraz łazienka turecka o oryginalnym wystroju z glazury i terakoty. Pomieszczenia na drugiej i trzeciej kondygnacji wykorzystywane są jako poko­je gościnne. W pałacu zachowały się ponadto inne, liczne elementy pierwotnego wyposa­żenia: marmurowe okładziny, wystrój pomieszczeń z freskami, złoceniami i sztukateriami, drewniana, dwukondygnacyjna klatka schodowa oraz winda kuchenna.

Po II wojnie światowej obiekt początkowo mieścił szkołę z internatem dla sierot po

zamor­dowanych nauczycielach, ale już od 1949 roku został zaadaptowany na ośrodek wczasowy. Po pożarze w latach 60. XX wieku przeprowadzono remont generalny, który objął m.in. przełożenie dachu, wprowadzenie nowych podziałów wnętrza, przebudowę pomieszczeń sanitarnych i częściową wymianę instalacji. Zmiany te nie zatarły pierwotnego charakteru obiektu, który aktualnie utrzymany jest w dobrym stanie. „Nowy Zamek”, jako własność Gminy Lubniewice, dzierżawiony był przez obywatela Niemiec z Berlina. Obecnie, wraz ze „Starym Zamkiem” jest własnością „Centrum Zamek” z Warszawy.

Filmik z wnętrz http://www.youtube.com/watch?v=7Kggro9Pe2c

Teresa Witkowska Źródło: "Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego"

Galeria wrzesień 2015