Barokowy pałac z regencyjną dekoracją elewacji został wzniesiony w 1730 roku przez Antoniego Józefa Siedlnickiego. Odnowiono go około 1930 roku. Po II wojnie światowej obiekt zaczął popadać w ruinę. W pałacu mieściły się m.in.: szkoła rolnicza, sklep, kaplica, biura, szkoła podstawowa, ponownie szkoła rolnicza... Katastrofy dopełniło przekazanie pałacu w dzierżawę miejscowemu gospodarzowi – rolnikowi, który w latach 1966-1988 kompletnie zdewastował budynki i zniszczył ogród. Na szczęście w 1988 roku pałac został odkupiony od Skarbu Państwa i od tego czasu los się odwrócił. Pałac to budynek murowany z cegły, otynkowany, parterowy. Pałac został zbudowany na planie wydłużonego prostokąta na osi wschód-zachód. Fasada (elewacja północna) jest osiemnastoosiowa, z centralnie umieszczonym prostym portalem z dekoracją regencyjną. Elewacja ogrodowa jest dwudziestotrzyosiowa, z nowszym tarasem przed częścią środkową, centralnie usytuowanym portalem, flankowanym zwielokrotnionymi pilastrami. Elewacje boczne są trzyosiowe. Wnętrze jest dwutraktowe, z sienią na osi. Na parterze znajduje się 25 pomieszczeń, prawie wszystkie z nich są nakryte drewnianymi stropami. Pomieszczenia we wschodniej części pałacu tworzą amfiladę. W wielkiej Sali i narożnikowym pokoju na fasetowych sufitach zachowały się pozostałości ozdobnej dekoracji stiukowej. Obecnie zniszczenia sufitów są tak znaczne, że trudno w tej chwili ocenić czy resztki dekoracji uda się uratować. Pałac jest obecnie w rękach prywatnych. Obiekt jest remontowany. Pałac można zwiedzić z zewnątrz, a zdarza się także, że właściciel oprowadza po wnętrzach. Posiadłość jest ogrodzona.
INFO Z www.czasnawypoczynek.pl , fot. październik 2012
Comments