W połowie XIII wieku istniała tu rezydencja (zamek) książąt opolskich, którzy tu bardzo często przebywali o czym świadczą liczne wystawiane w tej miejscowości dokumenty. Już w roku 1260 nazywano Sławięcice miastem co spowodowało zatarg z biskupem wrocławskim Tomaszem, gdyż stanowiło konkurencję dla sąsiedniego Ujazdu będącego własnością biskupów wrocławskich. Powiat sławięcicki istniał od XVI do połowy XVIII wieku. Kościół parafialny pod wezwaniem św. Katarzyny istniał już w 1287 roku - w tym czasie Sławięcice należały do ks. kozielskiego.
Po śmierci ostatniego księcia opolskiego Jana II dobra sławięcickie stały się własnością królewską i w 1558 roku wydzierżawione Wilhelmowi von Oppersdorff, ale już w 1606 roku sprzedane Janowi Bohuszowi von Zwole. W ciągu XVII wieku właściciele zmieniali się bardzo często.
Byli to hrabiowie Henkel (od 1678 r.), hr. Flemming (od 1702 r.) i hr. Hoym (od 1714 r.). W 1782 r. właścicielami Sławięcic zostali poprzez ożenek z hr. Hoym książęta von Hohenlohe-Ingelfingen. W 1945 r. pałac był w posiadaniu księcia zu Hohenlohe-Oehringen.
Pierwszy pałac był masywnym czworokątnym budynkiem pokrytym gontami otoczonym fosą. Spalił się w 1827 r. po uderzeniu pioruna. Na tym samym miejscu wybudowano w 1836 r. nowy trzypiętrowy pałac, do którego w latach 1867-68 dobudowano skrzydła.
W 1945 r. pałac został uszkodzony, ruina spłonęła w 1948 r. i została rozebrana, zachował się jeden boczny portyk.
INFO http://dolny-slask.org.pl/511562,Kedzierzyn_Kozle,Palac_Slawiecice_dawny.html
Comments